Gisteravond zat Wilfried de Jong als een goede vriend tegenover Willem Alexander. Op zijn vijftigste verjaardag sprak de koning via de vragen van Wilfried tot het volk. Hij had verzocht om het vooral een persoonlijk gesprek te laten zijn. Wilfried was goed. Hij was zichzelf, zat betrokken voorover en bevroeg onze vorst op intieme thema’s. Hij bleef ook gepast op precies de juiste afstand. Dat was knap van Wilfried. De koning wilde zichzelf laten kennen aan het volk, in contrast met zijn moeder, die vooral de persoonlijke zaken vermeed. Wilfried
stipte juist deze zaken op een mooie wijze aan; wie is Willem Alexander als vader? Hoe is zijn gevoel voor Maxima? Wat heeft de dood van Friso met hem gedaan? Aan de hand van Wilfried verliet onze koning het pad van ‘correctheid’, liet zijn beleving en gevoelens doorschemeren en toonde ons zijn oprechte innerlijk. Wat Willem deed, is vertrouwen creëren. Hij verstopte zich niet. Op zijn verjaardag liet hij zich als voorbeeld zien. Vooropgaand in kwetsbaarheid. En dat is de vorm van leiderschap die deze tijd vraagt. Of je nu republikein bent of monarchist, de Koning biedt in het interview een bewonderenswaardig tegenwicht voor de vele ego-gestuurde ‘leiders’ en ‘Vinders van Dingen’ die zowel de huidige reele als virtuele wereld teisteren. Welke CEO’s gaan zijn voorbeeld volgen? Lang leve de  Koning!